2022...tja het is wat het is...
2022 is alweer bijna voorbij nog even jongens, de laatste loodjes. Wat een jaar!
Niet het meest positieve jaar maar als je dit kunt lezen zijn we er bijna.
Het jaar begon met een lockdown, kinderen thuis scholing , corona perikelen. Ruzies en tussen vax en nonvax. Alleen essentiële winkels open, gedoe dus.
En ondanks dat wij die hele shit prima door zijn gekomen hoop ik het nooit meer mee te maken. (ik duw even mijn kop in het zand mbt wat er nu in China gaande schijnt te zijn). De apenpokken kwamen nog even langs maar gelukkig zette dat niet wereldwijd door. Hier en daar een vogelgriepje, protesterende boeren, stikstof ellende. De oorlog tussen Rusland en de Oekraïne en stromen met vluchtelingen. Een falend kabinet wat met geld smijt en de burger in de kou laat staan. Exorbitante benzineprijzen, energie plafonds , schrikbarende energierekeningen. Mensen die van gas en licht afgesloten worden. Gezinnen die hun dagelijkse boodschappen niet meer kunnen betalen.
De uitvaart van The Queen waar wereldwijd 4.1 miljard mensen naar keken. Nooit had ik gedacht dat ik het mee zou maken dat Charles koning zou worden. Ik groeide op dat Willy het stokje wel over zou nemen.
De vierdaagse werd een driedaagse vanwege het schitterende zomerweer, The voice rellen die een domino effect hebben veroorzaakt. Activisten die zich vastplakken aan culturele (kunst) voorwerpen.
Parlementaire enquêtes oven Groningen, toeslagen affaire ellende, sabotage van de Nord Stream. Schiet en steek incidenten, zijn inmiddels dagelijkse kost. Max en Messi wereldkampioen.Er werden excuses gemaak en enz.....
En dat waren nog maar enkele highlights, ik mijmer over mijn jaar.
Mijn dochter ging op zichzelf wonen (ik mis dat kind!). Mijn 1 na jongste werd 18. De jongste ging naar de middelbare school. Ik bracht mijn boek uit (wat succesvoller bleek dan ik ooit kon bedenken). We hadden een heerlijke vakantie en hadden een heerlijke zomer. Ik haalde een babykater in huis voor terror Sjakie. En toch voelt dit jaar niet compleet of zo, het lijkt te snel te zijn gegaan.
Ik heb mij teruggetrokken uit het sociale leven., ben mensen gaan wantrouwen en ik voel mij nergens meer op mijn gemak.
Eigenlijk was dit jaar gewoon zoals Linda de Mol het beschrijft, een kut jaar.
Van 2023 verwacht ik ook niet veel en nee ik ben niet depri of wat dan ook ik ben een geboren pessimist (dan kan alles alleen maar meevallen. Misschien breng ik in 2023 wel een nieuw boek uit, misschien ook niet. Misschien ga ik weer ondernemen, misschien ook niet. Ik leef met de dag en denk iedere avond als ik naar bed ga aan de mooie momenten van de dag. De speciale momenten schrijf ik nog steeds op een briefje en stop ik in mijn gelukspot. Maar eerst ga ik kerst vieren met mijn liefdes, pakken we kadootjes uit, spelen we spelletjes en laat ik ze mijn vreselijke kerstdiner opeten. Vieren we met vrienden 3e kerstdag en oud en nieuw. Ik ben een gelukkig (pessimistisch) mens die hoopt dat voor vele 2023 veel goeds brengt. Hoop ik dat we wat verdraagzamer naar elkaar zijn en elkaar een beetje helpen, soms is een glimlach naar een vreemde al genoeg.
Wees gewoon een beetje lief voor elkaar....
Ik wens jullie allemaal fijne laatste dagen van 2022 en vele glimlachjes en mooie momenten. Voor 2023, carpe diem en geniet van alle mooie momenten.
Strooi met glitters mensen x Q