De wereld is stuk ik wil een nieuwe ...niks Fuck it!

De wereld staat op z'n kop , tenminste die van mij en gemakshalve ga ik er ook maar van uit die van jullie. Feitelijk mag ik niet generaliseren maar ik denk dat ik in dit geval , als ik zo om mij heen hoor gewoon namens vele kan spreken. Dat Covid-19 gedoe, dat komt mij m'n keel uit (ja die van jullie ook, dat snap ik) Ik ben er gewoon klaar mee, ja ik heb nog werk maar inmiddels doe ik dus niet meer wat ik het liefste doe , wat zeur je nou Q !! D'r zitten er zat zonder werk door al die ellende ,jaha IK WEET HET. Maar mag ik dan niet mopperen of af en toe klagen? Ja ik heb het nog steeds prima, ik heb een dak boven mijn hoofd, eten op tafel en......nou ja dat was het eigenlijk wel zo'n beetje. Voor sommige zou dat genoeg zijn maar dat is het dus voor mij nu niet. Het virus bestaat , no worrie daar trek ik geen twijfel over. Dat virus is nasty en voor sommige dodelijk ook dat snap ik. Maar de hysterie er omheen....dat snap ik dus niet. Ik snap bepaalde maatregelen en ja ook ik heb/had mensen in mijn omgeving die op de IC belandde aan het zuurstof, gelukkig heb ik geen mensen die ik liefheb verloren aan dat kut virus. En ik voel mee met de mensen die wel een dierbare hebben verloren aan covid-19 of een andere kwaal of vreselijke ziekte. Maar de hele fucking wereld staat in brand omdat sommige denken dat de mens alles op kan lossen.
Nou de mens kan niet alles oplossen we spelen voor GOD maar dat zijn we niet, we denken het graag, maar ondertussen slopen we meer van deze wereld dan dat we goed doen.
De ene dag sta je op en denk je het kan gewoon niet het is een soort reset van de wereld en de mens kan niet alles in de hand hebben. De andere dag komt een complotwappie met een redelijk plausibel verhaal en denk je wel eens ..."goh, dat zou best wel eens kunnen".
En wat er allemaal van waar is??? Ik heb geen idee als ik het wist dan zou ik het wel openbaar maken. Maar het grote probleem is dat niemand het weet, er zijn mensen die het denken te weten en roepen dan wat, de media pikt dit op en daar moeten we het maar weer mee doen. An de ene kant wil ik geloven dat we het ooit met een vaccin op kunnen lossen, aan de andere kant ben ik eigenlijk een soort van tegen een vaccin . De reden dat ik "bang" ben voor een vaccin ligt bij mij dieper, nee ik ben geen antivaxer, mijn kinderen zijn braaf ingeënt en mijn kat ook.
Het bericht dat men in de evenementenbranche een verplichting op m'n dak gooide dat je alleen nog maar "mee mag doen" als je ingeënt bent beangstigd mij. Ik wil namelijk zelf een keuze hebben en verantwoording nemen. En nee je hoeft niet te roepen die verantwoording neem je als je je in laat enten, want ik zeg nergens dat ik dat niet ga doen!. Het gaat er om dat alles maar dan ook alles voor je beslist wordt, dat je zelf geen keuzes meer mag maken. Je wordt geleefd. Ik had dat gevoel al voor dit klote virus maar het wordt met de dag erger.
Je wordt geboren en je ouders beslissen tot een bepaalde leeftijd (die snap ik heus wel ) wat wel of niet kan en mag. Dan ben je 4 en MOET je naar school! Nee want leerplicht is pas vanaf 5 jaar maar ja de school gaat nogal zeuren al je je kind pas met 5 jaar naar de basisschool doet, dus doen we dat allemaal met 4 want tja stel dat je gebroed ongunstig jarig is en ergens nog een keer een groep over moet doen dan is het 13/14 als hij of zij in de brugklas komt met alle pesterijen en gevolgen van dien. Ik vergeet gemakshalve de consultatiebureauterroristen die je vertellen wanneer je kind behoort te gaan praten (wel direct ABN anders dreigen ze met logopedie) en wanneer ze moeten gaan lopen (fysio , helmpjes en sprijdbroeken alert.).
Als je kind niet minimaal HAVO als advies heeft dan is het zorgelijk. Als je kind zich niet conform de curves gedraagt moet je als ouder nog vaker bij de directeur komen dan het kind zelf (en nee ik heb het niet over asociaal of brutaal gedrag). In mijn ogen mogen kinderen geen kinderen meer zijn. Mijn kinderen hebben de thuisscholing als geweldig ervaren tijdens de intelligente lockdown , nou ja 2 er van. Maar die 2 hebben dan ook een pleuris hekel aan school. Dat geweldig..... snap ik, ik heb alles uit de kast getrokken maar de motivatie om iets aan school te doen was ver te zoeken. Dus de gewenste prestaties bleven uit. Chapeau overigens voor alle ouders die het voor elkaar kregen en het engelengeduld hebben gehad om hun prinsjes en prinsesjes te motiveren braaf iedere dag online hun taakjes en lessen te volgen. Die van mij waren nogal creatief door bewegende gifjes te maken en die in beeld te zetten dat het leek dat ze aanwezig waren tijdens online lessen. En stiekem moet ik daar om lachen en ben ik ook een beetje trots, zo dom zijn ze dus niet want (neem een random naam) is wel goed in worteltrekken maar kan dus geen gifjes maken . Het komt er op neer dat ieder zijn interesse ergens anders ligt. En mochten jullie de vraag hebben waarom ik niet iedere dag als lerares heb opgetreden tegen mijn duivelsgebroed, ik moest werken, buitenhuis. Want ik heb geen beroep wat ik thuis uit kan oefenen. Nu rijst bij sommige van jullie de vraag huh? Je had het toch net over evenementen? Ja dat klopt ik werk zowel in de zorg als voor een groot mediabedrijf en aangezien het laatste op z'n gat ligt werk ik dus zo veel mogelijk in de zorg, want dat gebroed vreet nogal veel nu ze zo veel thuis zijn. Ik werk niet thuis ben geen ambtenaar en ik krijg geen vergoeding voor de extra thee en koffie . Dat laatste is overigens geen afgunst, ik gun het de ambtenaren van harte en nee dat bedoel ik niet cynisch.
Maar goed even terugkomen op het feit dat je geleefd wordt en ja 70% van de dingen snap ik zoals belasting betalen enz. Maar ik mag niet mijn voordeur schilderen in de kleur die ik wil met skeletten er op want er is een schoonheidscommissie en honderden regeltjes, het is mijn huis!! Maar een ander bepaald wat wel of niet mag want er is iemand die heeft besloten dat hier de deuren allemaal dezelfde gore pisgele kleur moeten hebben. Ik moet een ziektekostenverzekering hebben want dat is verplicht, maar wat nou als ik de medische kosten gewoon zelf zou kunnen betalen indien ik er gebruik van zou maken? (stel dat... dus niet allemaal gaan gillen nu). Als ik midden in het bos in een hutje wil wonen zonder voorzieningen mag dat dus niet, zelf niet als het MIJN bos is. Dan heb je een vergunning nodig en bouwvoorschriften want tja iemand anders weet beter hoe ik moet leven dan ikzelf.
Een hijab (hoofddoek) is bv in België verboden op scholen , maar je moet wel overal een mondkapje op. Op sommige plaatsen is een boerka verboden maar ik mag met carnaval wel als clown rondlopen. Of als het Nederlands elftal speelt met een oranje outfit rondbanjeren, dit zijn dingen die ik niet snap. Laat ons de mens nou eens lekker zelf doen en dragen wat we willen. Om even terug te komen op die mondkapjes of ze nu wel of niet helpen, die discussie kunnen we blijven voeren en dat zullen we denk ik nooit uit komen. Met een beetje gezond verstand komen we er heus wel. Een mondkapje en een muts en zonnebril mag dus wel maar die Boerka dus niet, rare wereld (dat is mijn mening die hoef je niet te delen).
Mijn punt is dus dat ik al jarenlang kamp met het probleem dat ik geleefd wordt en dat ik niet meer mezelf kan zijn (als ik dat al ooit heb kunnen zijn) dat ik naakt wil dansen in de regen (maak je niet druk, doe ik niet want dat mag niet). Dat ik skeletten op mijn deur wil verven maar dat mag niet!!!! (maak je niet druk ga ik namelijk niet doen want ...gedoe).Dat is soms spijt heb dat ik kinderen op deze verrotte wereld heb neergezet, niet omdat ik niet van ze hou, ze zijn mijn alles!!! Maar omdat ze geleefd worden. Ik houd mijn hart vast voor eventuele kleinkinderen ...... ik gun ze een leven en eigen keuzes maar dat mag niet. Een klassiek geval van had ik het maar geweten...gewoon omdat ik ze meer gun dan hoe het nu gaat.
En nee mensen ik ben niet depressief hooguit pessimistisch en ik vind het leven gewoon niet leuk. Ik heb geen intentie om er mee te stoppen, dat mag toch niet zomaar want dat beslissen anderen voor je. Daarbij heb ik mijn gezin, mijn lief en vele lieve vrienden die ik nog lang niet alles heb gegeven wat ik in mij heb.
Ik wil gewoon een andere wereld met wat meer verdraagzaamheid en respect...oh en minder regeltjes. Leef alsof het je laatste dag is .... Het liedje van mijn Marc die er voor koos om een einde te maken aan zijn leven voor het ondragelijk werd(ongeneeslijk ziek) goffer ik ben met de dag trotser op die man.