Er zat een engeltje op mijn schouder!

Ik ben geboren op vrijdag de 13e en sindsdien is mijn familie bijgelovig. Ik snap dat, want eigenlijk gaan dingen bij mij vaker fout dan goed.

Als ik iets online bestel gaat de zending mis of raakt het kwijt en kan ik weken, zo niet maanden achter mijn geld aan mailen/bellen.

Inmiddels ben ik dat wel gewend en gelukkig ben ik een geboren pessimist. Dus ik ga er altijd van uit dat dingen de eerste keer niet goed gaan (wel zo handig voor mijn planning).

Operatie wat voor de arts een dagelijkse routine klus is? Bij mij lossen de hechtingen dan weer niet op. Hondenstront?……..voor de deur staan nog 4 paar schoenen die ik schoon moet schrobben. Ik was het kind wat aandachtig in het midden van de stoeptegels liep en de lantaarnpaal over het hoofd zag. Nieuw glasvezel? Het werkt bij iedereen in het complex behalve in mijn huis. Slopen kan ik ook goed, de standaard woorden van mijn vader waren blijf overal van af!! Wat je ogen zien, maken je handen kapot.

Eigenlijk lach ik zo'n beetje alles weg en houd ik er rekening mee dat het bij mij altijd anders loopt. Ben ik dan een pechvogel? Welnee, ook al ben ik pessimistisch, ik ben het met een lach. Telefoon kapot ? Binnen 24 uur ontvang je een nieuwe…….whahahahah maak er maar een week van (ook al betaal ik extra) . Lekkages van de buren? 3x per jaar ongeveer. Toeslagen? Daar heb ik een affaire aan over gehouden (sorry Captain). Scooter? altijd doet hij het, behalve als ik haast heb. Dus ik calculeer alles in en ga ruim op tijd weg zodat ik ook de fiets kan pakken (voor het geval dat). En het positieve daaraan is dat ik overal op tijd ben……..of helemaal niet op kom dagen als mijn fietsband leeg blijk te zijn.

Nu had ik recentelijk opeens een engeltje op mijn schouder zitten. Met spoed naar het ziekenhuis (door snel handelen van mijn Captain) en het zag er niet al te best uit. Maar dankzij de artsen kreeg ik een tweede kans.

Dat ik allergisch bleek te zijn voor de hoognodige medicijnen laat ik verder achterwege. Dat ik er wat beschadigingen aan over heb gehouden, dat neem ik maar voor lief, het is wat het is. Maar mofos, ik ben er nog, zo makkelijk komen jullie niet van mij af.

Ik googelde ook nog even op spreekwoorden en gezegdes over engeltjes. Ik kwam niet heel ver. Alsof er een engeltje piest op je tong. Nou de helft van mijn tong is gevoelloos dus ook geen smaak maar ik hoop dat wat ik wel proef, geen zeik is. De engeltjes schudden hun kussens uit. Nou het was rete koud maar ik heb vanuit het ziekenhuisraam geen sneeuw gezien. Daarbij vind ik een kussengevecht altijd wel geinig.( nu even niet want in het ziekenhuis hebben ze mij letterlijk en figuurlijk een oor aangenaaid) . Maar ik heb toch liever donsveertjes dan sneeuw, Een dronken vrouw is een engel in bed. Nu drink ik zelden, maar mocht ik een fles wodka achterover hebben gekanteld dan denk ik dat mijn vriend nog eerder denkt: Hoe stopt ze met praten, zingen en gekke dansjes doen? Wanneer houdt het op? pas als ik KO ga……..boerend en brullend dat ik de volgende dag een kater ga hebben.

Misschien dat ik binnenkort dat dronken en engel gebeuren maar eens uit ga proberen en proost ik met mijn naasten op het leven. De pech die ik dan weer zou hebben is dat dat engeltje zo lam is als een konijn en luid snurkend naast hem in slaap val.

Geniet van het leven. The simple life x Q