Fack ik heb opeens groene vingers!

Groene vingers...

Alles ging dood (nou ja alles wat groen was, mijn kinderen doen het nog steeds). Vroeger al in mijn kamer stond er 1 plant, de gulden plant zoals mijn moeder hem noemde. Guldenroede bestaat dus wel maar een guldenplant kan ik nergens vinden. Die guldenroede was het zeker niet want dat zijn gewoon gele pluimen die in de berm van de weg groeien. (denk dat mijn moeder ook geen groene vingers heeft).

Maar goed die plant hoorde dus groen te zijn maar kreeg gele snot aanhangsels. Het was een vetplant maar inmiddels weet ik dat die dus liever niet verzopen worden. Na jaren iedere keer enthousiast allerlei planten aangeschaft te hebben en even hard weer de groenbak in te hebben gesmeten lukt het mij de laatste jaren dus gewoon.

Mijn huis lijkt af en toe wel een oerwoud, iedere plant probeer ik te stekken . Let op "probeer" dus. Soms resulteert dat in groene stinkende smurrie in een pot of rottende wortels in een vaas. Waar ik na dagen te roepen dat het ergens stinkt achter kom dat het 1 van mijn stekken is. Inmiddels ben ik trotse bezitster van ruim 30 planten. Geen idee wanneer de omslag kwam en ik wakker werd met groene vingers maar het lukt!

Ik ga niet naar de intratuin maar haal plantjes uit de plantenbieb of van een weggeefhoek. Het liefst kneusjes die ik normaliter in de groenbak had gepleurt. Nu spoel ik de wortels uit en kalefater ik ze op, verpot ik ze op tijd. En als ze gestekt kunnen worden dan doe ik er alles aan om het te laten lukken. En als de "moederplant weer gezond is dan geef ik hem weg. Want groen is geinig maar overdrijven is ook een vak.

Maar het meest trots ben ik op mijn terras moestuin. Dit jaar oogstte ik komkommers gewoon echte komkommers! En deze waren uiteraard de lekkerste dat snap je wel. De tomaten zijn nu nog groen maar kleuren heel langzaam oranje. Afgelopen winter legde ik plakjes tomaat op een nat watje in de aarde. Inmiddels staan er enorme tomatenplanten op mijn terras met trossen tomaten en ik kan niet wachten tot ik ze kan gaan oogsten.

Overigens heb een een fetisj een aarde fetisj, ik vind dat dus enorm lekker ruiken. Net als regen, Petrichor, het bloed van de goden. Vroeger betrapte mijn moeder mij er op dat ik aan een aardappel stond te likken. Ik vond de geur van aarde zo lekker dat ik de verleiding om het te proeven niet kon weerstaan. Na een gruwel verhaal van haar kant over wormen die je kont uit komen kruipen heb ik het maar niet meer gedaan.

Of het nu komt doordat ik ouder ben geworden en meer geduld heb of dat ik echt op een dag wakker ben geworden met groene vingers in plaats van zwarte....ik heb geen idee. Maar ik heb mijn eigen jungle en moestuin!

The simple life.