Halloween, ik wil die fibes terug...FUCK IT

Ik houd niet zo van feestjes......nee dat lieg ik , ik houd niet van opgelegde feestjes.

Er zijn er een paar waar ik jaIK arlijks wel mijn gezicht laat zien. Zoals 3e kerstdag , oud en nieuw en ...nou verder kan ik eigenlijk nergens op komen. Roep niet 3e kerstdag bestaat niet, dat is de enige die in mijn ogen wel bestaat. Vrienden en kennissen en mensen die je liefhebt nemen alle left overs mee van al die andere opgelegde dagen en we maken er een feestje van. Meestal eindigt dat in een aardige teringzooi waar je 3 dagen tegenaan zit te hikken voor je de moed hebt verzameld om het op te ruimen, dansende mensen op tafel (die ik niet ken maar mee zijn genomen door vrienden van vrienden). Terwijl ik niet echt van het genre kan genieten krijs ik keihard mee met "liever te dik in de kist dan weer een feestje gemist"(krijsen ja, mijn zangtalenten liggen op mijn kookskills niveau) en ga ik standaard los op "when the lady smiles"en "push it". Vaak drink ik niet eens alcohol en soms kantel ik een fles vodka in mn giegel. Oud en nieuw gaat een beetje hetzelfde wat begint met een geoorloofd vuurtje in een oude olieton eindigt in ach ik wilde toch een nieuw bed kopen en die scooter start toch kut, gooi dr maar op.

Maar Halloween is toch echt wel mijn feestje, wat ooit begon met pompoenen uithollen en een videoclip maken met mn neefje en nichtje die kwamen logeren (lang voor ik kinderen kreeg) tot een enorm gratis event waar we moesten stoppen met ticket uitgave omdat de locatie niet meer dan 3000 mensen kon hebben. Een paar jaar geleden stopte ik met het evenement, met pijn in mijn hart maar soms moet je stoppen op je hoogtepunt. Ik was moe van alle shizzle er omheen, van vergunningaanvragen tot beveiligingsbedrijven inschakelen omdat er een bepaald groepje mensen de bezoekers kwamen bedreigen en de boel wilde verstieren. De vele vrijwilligers die eisen gingen stellen, of gewoon niet op kwamen dagen. Het werd gewoon te groot. Entree hebben we nooit willen heffen, het was voor en door ..... mijn motto. Dat mijn vriendinnetje en ik alles volledig samen organiseerde en geen andere hulp aanvaarde heeft ook wel meegespeeld, maar de overtuiging was/is een goed recept moet je niet veranderen. Alles werd gesponsord van broodjes en drank voor de ruim 60 vrijwilligers tot officiële licht en geluidsmensen, van schmink tot professionele dansers en als we iets miste trokken we onze privé rekening leeg. De pest was dat we onszelf ieder jaar wilde overtreffen en dus in januari begonnen met de voorbereidingen , 10 jaar lang bouwde we decors in mijn woonkamer, naaide de bejaarden in het buurtcentrum kostuums, oefende eindejaar studenten van gerenommeerde dansopleidingen hun dans in de geleende zaaltjes in het dorp, lagen de duikers van de brandweer in gore sloten met muskusratten, haalde ik platenproducers over om de muziek te mixen die in mijn hoofd zat en dreef ik ze tot wanhoop omdat ik in een bepaald deuntje een toeterende olifant wilde,,,, kortom ik/we haalde te veel op ons hals. De laatste editie wat fantastisch.. en toch was ik ondanks de overweldigende recensies en reacties niet tevreden, van kranten tot tv programma's het was niet spectaculair genoeg in mijn ogen. Dus besloten we te stoppen, ik kon het niet meer opbrengen. Ik mis het...ik mis het.. ik mis het. En al meerdere malen is mij vanuit alle hoeken in Nederland gevraagd het in hun gemeente te komen organiseren, maar dan moet ik samenwerken met mensen met regeltjes en bureaucratie ellende dat trek ik dus niet. En ik beloofde het iedereen ooit kom ik nog 1 keer terug en creëer ik een editie die alles maar dan ook alles overtreft...ieder jaar denk ik, NU GA IK HET WEER DOEN...maar t komt er maar niet van. Misschien moet ik het loslaten.

Dit jaar zit ik aan een bureau in een t shirt met alle legendarische horror helden dit stukje te typen, bedacht ik wel wat dingen voor anderen, leende ik kostuums en skeletten uit, maar de kriebels zijn er niet, Halloween mijn dag, het is volle maan en ik , ik zit thuis omdat ik inspiratieloos ben of juist te veel inspiratie heb, ik weet het niet, wat ik wel weet is dat het ieder jaar dat ik het niet organiseer een gemiste kans is.

De slogan was altijd...KOM MAAR ALS JE DURFT....het enige waar ik vannacht kom is...ach laat maar..

Happy Halloween!!! QOD